الهی از خود نا امیدم ، از رحمت خود امیدورام کن . الهی به جرم خویش درمانده ام ، لطف خویش را در کارم کن . الهی دردم را دوا تو دانی ، به دیگری مگذارم . الهی اگرچه گنهکارم ، جز تو کسی ندارم ، به دیگری مسپارم . الهی عادت کرده احسان خود را از درگاه خود مران و خو گرفته رحمتهای خود را ناامید مگردان . ای مونس غریبان ، غربت زدگان وحشت آباد قبر را تنها مگذار ، در روز جزا درماندگان را دست گیر . الهی ، رحیمی ، رحم فرما . کریمی ، کرم بنما . نامه گنام مجرمان را در دریای عفوت محو فرما . خدایا خداوندا! عزیزا! مهربانا! لطیفا! غفورا! ...

امام سجاد (ع) – صحیفه سجادیه – نامه ی 20 :

بار خدایا! آنگاه که اندوهگین شوم ، تو ساز و برگ منی ، هنگامی که محروم شوم ، تو مقصد و مأوای منی و اگر گرفتار اندوه بسیار شوم ، تو دادرس منی .

دلم بد جور هوایی شده!!! خیلی دعاش کنید.... یا علی...