 |
 |
|
|
ساقی رضوان ( یکشنبه 85/11/15 :: ساعت 10:49 صبح)
مگه میشه که در آتش غضبت بسوزم ! هیچ وقت باور نمی کنم ، چون تو دریای محبتی… باران مهربونیت به آتش غضبت غلبه میکنه… امیدم رو از تو نمی بُرّم که اگه به تو امید نداشته باشم ، به کجا برم ؟!… به جز درٍِ تو چه دری به روم بازه؟! ب ه کی رو کنم که از تو مهربونتر باشه؟! از خشمت به خودت پناه میبرم و اگه منو گناهکار بدونی ازت طلب عفو میکنم… به چشمانم نگاه کن که از شرم به زمین دوخته ام… گناهم رو فاش نکن و بیش تر از این شرمنده ام نکن… عزیز من ! اگه عذابم بدی به عدالت رفتار کردی که به خاطر گناهانی که کرده ام در برابر لطف و احسانت ، مستحق عذابم… نه طاقت عدلت رو دارم و نه طاقت عذابت رو… منو ببخش و به آغوش محبتت پناهم بده که بهت امید دارم… جز تو کسی رو ندارم… امیدم فقط به توست… به تو…
|
||
|
|
|
|
ساقی رضوان
قلبم درون سینه نجــوای شبــانه می کند* دل تنگی و اندوه اشکم را روانه می کند* یک قطره اشک از لب پلکم گریز می زند* آخر دلم دائم تو را بهانه می کند »نجواهای گذشته« نجوا با معبود نجوا با امیر المؤمنین نجوا با یاس علوی نجوا با ارباب نجوا با عقیله بنی هاشم نجوا با قمر بنی هاشم نجوا با ضامن آهو نجوا با کریمه اهل بیت نجوا با صاحب عصر نجوا با شهدا نجوا با او سفرنامه حج عمره دانشجویی دیگر نجواها نجوای جهادی نا نجوا ! کل نجواها »نوای شبانه« |
||
