خانم و آقای شفیعی بزرگ ِ گروهمون هستن

یه خانم و آقای میان سال و اهل دل

زندگیشون رو وقف جهادی کردن

واقعا برکت گروهمون هستن...

خانم شفیعی سال گذشته که وضع غذا رو دیده بودن امسال زحمت تهیه غذامونو به عهده میگیرن

دیگه خیالمون راحت بود که غذامون مشکلی نداره و مادرانه س!

یکی دو روز ِ اول اونا نبودن و آقایون باید غذا درست می کردن

وعده ی شام اول رو املت درست کردن

یه ظرفِ بزرگ دادن به ما

یه چیز تو مایه های این استانبولی های بنایی

فرداش که همه از روستاهامون برگشتیم

ف.ج با همون نمکِ خاص خودش گفت اگه بدونید دیشب توی چی املت خوردیم

طفره میرفت و نمیگفت

من که حالم خوش نبود و نون و پنیر خورده بودم

اما انقد اصرار کردم تا گفت

توی روستاشون دیده بوده که بزهای محترم توی اون ظرف ها دارن غذا میخورن!!!

حالا من دلداریشون می دادم که خب اون روستا ربطی به اینجا نداره و اینا :دی