 |
 |
|
|
ساقی رضوان ( دوشنبه 89/3/3 :: ساعت 9:8 عصر)
اله م! زیباترین لحظه هایم زمانیست که با یاد تو سپری می شود... آن گاه که دل با تو نجوا میکند و قلب برای تو می تپد و روح از سبکی به آسمان سرک می کشد... اما... اسباب گناه و غفلت از تو چه فراگیر شده... انگار زمین و زمان کمر به غفلت من بسته اند... و من چه ساده لوحانه... محبوبم! اگر گوشه چشمت نباشد، نیستی از آنِ من است... اگر یادت نباشد، دلم مرده ای بیش نیست... اگر عشقت نباشد، جانم پ‍‍ژمرده و هیچ است... اگر... ای همه چیزم! صدای خسته و چشمان بغض آلودم را بشنو و ببین... دستم به دامانت... گدایت را دریاب...
پ.ن: خودم هم هنوز باور نمیکنم که برگشتم! سالروز آزادسازی خرمشهره و منم آزاد گشتم مثل خونین شهر!!!خدا میدونه چقد جهان آرا رو دوس دارم...
|
||
|
|
|
|
ساقی رضوان
قلبم درون سینه نجــوای شبــانه می کند* دل تنگی و اندوه اشکم را روانه می کند* یک قطره اشک از لب پلکم گریز می زند* آخر دلم دائم تو را بهانه می کند »نجواهای گذشته« نجوا با معبود نجوا با امیر المؤمنین نجوا با یاس علوی نجوا با ارباب نجوا با عقیله بنی هاشم نجوا با قمر بنی هاشم نجوا با ضامن آهو نجوا با کریمه اهل بیت نجوا با صاحب عصر نجوا با شهدا نجوا با او سفرنامه حج عمره دانشجویی دیگر نجواها نجوای جهادی نا نجوا ! کل نجواها »نوای شبانه« |
||
