 |
 |
|
|
ساقی رضوان ( دوشنبه 90/5/24 :: ساعت 7:58 عصر)
و در نیمه ی ماهِ بندگی ماهی کامل، همو که کریم ِ اهل بیت است به ما عطا شد... |
||
|
|
|
|
|
ساقی رضوان ( چهارشنبه 90/4/8 :: ساعت 4:4 عصر)
سه سال پیش همین روزا(یعنی آخرای رجب) بود که برا اولین بار مدینه بودم... سه سال پیش همین روزا بود که شد مالِ من... چادر نمازم رو میگم... خیلی دوسش دارم... چون وقتی یادم میاد از مدینه گرفتمش تمام خاطرات شیرین همون روزا یادم میاد... ***
سه سال پیش همچین شبی آخرین شبی بود که مدینه بودم... شب مبعث بود و شب وداع از مدینه... آخرای شب بود... همه چی رو بیخیال شدم و موندم حرم... روبروی گنبد خضراء نشستم و زانوهامو بغل کردم و یه مداحی گذاشتم... شبِ تاره جدایی... هوای گریه... اشک بود و اشک بود و اشک... سخت بود جدا شدن از کسی که اومده بودی تو پناهش... سخت بود وداع با بی بی... از بقیعم که هیچ وقت هیچی نفهمیدم:( همون موقع یکی از بچه ها از حرم امام رضا علیه السلام مسیج داد و داغون کرد ما رو... ***
افضل اعمال امشب و فردا زیارت مولامون امیرالمومنین علیه السلام هست... چه صفایی میکنن اونایی که مهمون مولامونن امشب... من یه حرم پیدا کردم تو دلِ بازار... که هر وقت میرم حس میکنم توی نجفم و دارم میرم حرم مولا... کاش می شد فردا برم...
پ.ن: نوای وب حکایت لبیک است به یاد روز مبعث و اولین احرام... |
||
|
|
|
|
|
ساقی رضوان ( پنج شنبه 90/4/2 :: ساعت 12:33 عصر)
هنگام مغرب بارون شیشه ی پنجره رو نَشُست چشای منو شُست غم رو از دلم شُست...
|
||
|
|
|
|
|
ساقی رضوان ( دوشنبه 90/3/16 :: ساعت 11:29 صبح)
تو مرا از زیرِ قرآنِ نگاهت رد کن... من آب دیدگانم را پشتِ سرم خواهم ریخت...
پ.ن: آجرک الله یا بقیه الله فی مصیبة جدک... پ.ن: حسرت زیارت سامراء مونده به دلم مولا... التماس دعای فرج... یا علی علیه السلام... |
||
|
|
|
|
|
ساقی رضوان ( یکشنبه 90/1/7 :: ساعت 10:19 عصر)
نفسی تازه کردم و برگشتم... دلی از عقده خالی کردم و برگشتم... سلامی از نزدیک تر به ارباب دادم و برگشتم... فرق دیگری داشت این سفر... همه جا بهت زده بودم... انقدر که بعضی وقت ها فکر میکردم چرا کسی را یاد نمیکنم و به یاد ملتمسین دعا نیستم!! با گردان تخریب و دو کوهه شروع شد و با طلاییه ی طوفانی تمام شد! طوفانی که باعث شد 3 ساعتی بیشتر مهمان شهدای گمنام آنجا باشیم و به شهدا پناه ببریم! غروب جمعه بود... حس عجیبی بود... استرس داشتم... اما نیامد... حسم اشتباه بود!! قرار بود دعای ندبه را شلمچه باشیم و از سخنرانی حاج آقا پناهیان استفاده کنیم... اما غروب 5 شنبه سر بر خاک شلمچه گذاشتیم و... ***
پ.ن: روی عکسا موس رو نگه دارید بخونید! |
||
|
|
|
|
|
ساقی رضوان ( سه شنبه 90/1/2 :: ساعت 12:37 عصر)
می روم قدری نفس بکشم... هوای اینجا به سختی فرو می رود... می روم تا به یاد بیاورم عهدی که اولین بار با شهدا بستم و در عملش ماندم... می روم تا بیشتر شرمم آید... می روم دلِ بی تابم را التیام بخشم... می روم تا کمی به ارباب نزدیک شوم... می روم... ازین شهر می روم...
پ.ن: حلال کنید و دعا... التماس دعای فرج... یا علی... |
||
|
|
|
|
|
ساقی رضوان ( یکشنبه 89/12/29 :: ساعت 6:34 عصر)
در شیعه گی تمام ما تردید است مولا ز گناه خلق، در تبعید است نفرین به شعور نقشه ی جغرافی بحرین عزا گرفته، ایران عید است
اللهم عجـــــــــــــل لولیک الفــــــــــــرج
|
||
|
|
|
|
|
ساقی رضوان ( جمعه 89/7/23 :: ساعت 5:9 عصر)
همیشه حسرت منو میخوردی که میرم مشهد... همیشه میگفتی ساقی دعا کن منم برم مشهد... نمیدونم چی کار کردی شب قدر که تو تقدیرت نوشته شد تولد امام رضا(ع) کربلا باشی...!! باورت میشه خودت؟؟ باورت میشه فردا که به اسمته و زدیش به نام امام جواد(ع) ، کنار خودش باشی و صلوات بخونی برا پدرش...؟ باورت میشه دو روزه که مهمون مولامونی؟ باورت میشه رفتی مسجد سهله؟ مسجد کوفه؟ واااااااااای که چقد دلم برا اونجا تنگه! باورت میشه که فردا میری سامرا...میری پیش پدر و مادر صاحبمون؟:(( جایی که من تا حالا نرفتم! حالا هی بشین حسرت منو بخور! دیدی حالا؟؟ دیدی؟
ولی من باورم نمیشه آدم انقد راحت بره کربلا...تو چی کار کردی که...؟!
کاش زودتر بهت مسیج میدادم...وقتی دادم که خاموش بودی...:(( کاش یادت باشه که دلم بی طاقت شده... لحظه ها رو قدم به قدم باهات دارم میام...
زیارتت قبول و گوارای وجود بانوی من!
پ.ن: وقتی دل آواره میشه، قدر سایه ی پرچم عشقتو میدونه... پ.ن: این روزا محتاج دعام... پ.ن: کبوترم ولی پی ِ آب و دونه نیومدم... پ.ن: عکس هم کاظمینه
التماس دعای فرج...یا علی...
|
||
|
|
|
|
|
ساقی رضوان ( چهارشنبه 89/6/3 :: ساعت 6:7 عصر)
کریم تر از تو به خدا کسی ندیده خدا تو رو برا خودش ناز آفریده ای تنها فرزند رمضان! و این تنها بودنت باعث شد که ناز آفرین خدا شوی... ای که برای اولین بار طعم شیرین مادر شدن را به زهرا و پدر شدن را به علی چشاندی... جهان منور شده***زمین معطر شده فاطمه مادر شده***آقامون پدر شده
حسن جان چه خوب شد که رفتی و رنجهای خواهرت زینب را ندیدی...چه خوب شد که... ای گل ناز فاطمه... دستم را بگیر و مگذار در مرداب این دنیا غوطه ور شوم... ای غریب مادر! از هیچ امامی به اندازه ت شرمگین نیستم... دو بار به زیارتت آمدم...ولی هر دو بار نفهمیدم....نفهمیدم غربتت...نفهمیدم بزرگیت...نفهمیدم.... کاش ببخشی... به مادرت ببخش! به برادر کوچکت ببخش... ببخش... میلادت مبارک...
پ.ن: دو سال پیش نیمی از این پست رو گذاشته بودم...حرف دل امسالمم هس...
التماس دعای فرج...یا علی... |
||
|
|
|
|
|
ساقی رضوان ( سه شنبه 87/7/9 :: ساعت 1:44 عصر)
سلام بر تو اى بزرگترین ماه خدا، و اى عید عاشقان حق. اَلسَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ قَرینٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً، وَ اَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً، وَ مَرْجُوٍّ الَمَ فِراقُهُ. سلام بر تو اى همنفسى که قدر و منزلتت بزرگ، و فقدانت بسیار دردناک است، و اى مایه امیدى که دوریت رنجآور است. اَلسَّلامُ عَلَیْکَ ما کانَ اَمْحاکَ لِلذُّنُوبِ، وَ اَسْتَرَکَ لِأَنْواعِ الْعُیُوبِ! سلام بر تو که چه بسیار گناهان را از پرونده ما زدودى، و چه عیبها که بر ما پوشاندى! اَلسَّلامُ عَلَیْکَ غَیْرَ مُوَدَّعٍ بَرَماً، وَ لا مَتْرُوکٍ صِیامُهُ سَاَماً.
|
||
|
|
|
|
ساقی رضوان
قلبم درون سینه نجــوای شبــانه می کند* دل تنگی و اندوه اشکم را روانه می کند* یک قطره اشک از لب پلکم گریز می زند* آخر دلم دائم تو را بهانه می کند »نجواهای گذشته« نجوا با معبود نجوا با امیر المؤمنین نجوا با یاس علوی نجوا با ارباب نجوا با عقیله بنی هاشم نجوا با قمر بنی هاشم نجوا با ضامن آهو نجوا با کریمه اهل بیت نجوا با صاحب عصر نجوا با شهدا نجوا با او سفرنامه حج عمره دانشجویی دیگر نجواها نجوای جهادی نا نجوا ! کل نجواها »نوای شبانه« |
||
