گاهي وقتا هم يه غصه بزرگتري مي ده که غصه اولي رو فراموش کني!
منظورم اينه که يه غصه واقعي مثلا غصه ناشي از گناه کردن رو بهت مي ده تا غصه هاي الکي که خيلي از ماها دچارشيم (مثلا ماشين نداشتن) رو فراموش کنيم.
قربون خدا برم خيلي باحاله!
غصه و شادي دادنش رو دوست دارم