نه تو مي ماني و نه اندوهو نه هيچيک از مردم اين آبادي...به حباب نگران لب يک رود قسم،و به کوتاهي آن لحظه شادي که گذشت،غصه هم مي گذرد،آنچناني که فقط خاطره اي خواهد ماند...لحظه ها عريانند.به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز.
سهراب
