 |
 |
|
|
ساقی رضوان ( یکشنبه 89/4/13 :: ساعت 5:46 عصر)
هیچ میدانی سردیه شبکه های ضریحت آتشفشان قلبم را دواست...؟! هیچ میدانی چقدر بی تابم وقتی تو نشانه ای را نشانم میدهی اما این منم که... هیچ میدانی نگاهم که به ترمه ی سبز روی مزارت بود نگاهم که به پول های درون ضریحت بود نگاهم که به گوشه ی ششم مزارت بود تمام دنیا مال من بود هیچ میدانی ... هیچ میدانی ... آری میدانم که میدانی! که اگر نمیدانستی نامت که ارباب نبود! بود؟! میگفت بهشتم ایوان طلای توست! اما من میگویم بهشتم نگاهی به ضریح توست! چون وقتی نگاه به ضریحت باشد انگار که در آغوش توام! انگار که... ارباب تمامیه نظرهایت را سپاسگذارم... حتی همان هایی که فقط محض تلنگر به من است... محض...
*کربلا اگر می روی هر آنچه داری ببر نداریت را میگویند...
پ.ن: فاطمه...فاطمه...صدایم را بشنو...تو که هم اکنون ایوان نجف را نظاره ای... التماس دعای فرج...یا علی...
|
||
|
|
|
|
ساقی رضوان
قلبم درون سینه نجــوای شبــانه می کند* دل تنگی و اندوه اشکم را روانه می کند* یک قطره اشک از لب پلکم گریز می زند* آخر دلم دائم تو را بهانه می کند »نجواهای گذشته« نجوا با معبود نجوا با امیر المؤمنین نجوا با یاس علوی نجوا با ارباب نجوا با عقیله بنی هاشم نجوا با قمر بنی هاشم نجوا با ضامن آهو نجوا با کریمه اهل بیت نجوا با صاحب عصر نجوا با شهدا نجوا با او سفرنامه حج عمره دانشجویی دیگر نجواها نجوای جهادی نا نجوا ! کل نجواها »نوای شبانه« |
||
