سلام دوست خوب لحظه هاي خوب و بدم. خوبي؟ قلبت درچه حاله؟

واي ساقي! چقدر خوب حرفاي دل آدمو ميزني. ميدوني چند وقته جمکران نرفتم؟ ميدوني بعد از چند مااااااه تازه دو هفته پيش تونستم برم امامزاده صالح(ع)؟ انقدر خوب بود و بهم چسبيد. بعد از کلي وقت و بعد از اونهمه اضطراب و... که ميدوني، يه دل سير باهاش حرف زدم و گريه کردم و خالي شدم. جات خالي. يادت بودما. چقدر خوبه که اگه دستمون به امام رضا(ع) نميرسه داداشش اينجاست.

ساقي ميدوني چند وقته نرفتم جمکران؟ خوش بحالت که اون دفه با بچه ها رفتي. نميدوني بعد از چندسال که عادت ميکني يه شب قدرتو پيشش صبح کني، وقتي راهت نميدن چقدر سخته. فکر کن آخرين باري که رفتم اون باري بود که با بچه ها بود و رفتيم قسمت فرهنگيش. يادتم نيست کي بود، تو يادته؟

چقدر بدم ساقي....

اين چند روزه عطيه مشهد بود. انقدر دلم هواي حرمشو کرده....

دو-سه روزه بدجوري دلم ميخاد بزنم زير گريه ولي باور ميکني 5دقيقه هم وقت نداشتم مال خود خودم باشم؟ (البته نه به خاطر نفر دوما،کلا کارام زياد بود)

دوست دارم ساقي. خوشحالم که خدا دوست خوبي مثل تو بهم داده.