سلام بانو
دلم را هوايي کردي.
از بعد از سفر عتبات دلم ديگر به فرمان من نيست و هر روز آواره جايي
کاش اين سفرهاي هميشه مي بود نه فقط ايام خاصي
کاش دو بال داشتيم.
بوي بهشت گرفتي بانو. قدر خودت را بدون. انشاءالله هميشه همنشين شهدا باشي.
راستي براي منم توضيحي نيامدها!