نظرات ياداشت آواره نوشت

در رهِ منزلِ ليلي که خطرهاست در آن/	شرط اول قدم آن است که مجنون باشي/
نقطه عشق نمودم به تو، هان! سهو مکن!/	ور نه چون بنگري از دايره بيرون باشي/
کاروان رفت و تو در خواب و بيابان در پيش/	کِي روي؟ ره ز که پرسي؟ چه کني؟ چون باشي؟/