سلام ساقي

ميگما پشيمونم از معرفي.

يه وقتايي يه حرفايي ميخام بزنم اما خب نميشه ديگه ..

بگذريم...

چند سال پيش يه چيزي خوندم راجع به يه مراسم توي هند که با اون مراسم يه چيزي شبيه به صيغه خواهر برادري اجرا ميشد و اون دختر و پسر مثل خواهر و برادر ميشدن .

من هم اين رو براي دوستام تعريف کردم و گفتم چه اتفاق خوبي که تعداد برادراي آدم زياد بشن. يکي از دوستام به شوخي و جدي گفت : ديوونه کجاش خوبه يه کيس براي ازدواج رو از دست ميدي! يکي ديگه از دوستام با يه حالت جالب گفت : فکر کردي همه مثل داداشتن؟! نه خير ( يه اصطلاح مخصوص به خودش رو به کار برد که بلد نيستم بنويسش و اما به اين مفهوم بود که نگاهشون مثل برادرت، برادرانه نيست.

حالا اينو داشته باش.

يه وقتايي يه اتفاقهايي مي افته که هم خوبه و هم بد...

ديروز بعد از يه هفته تلاش که بايد مسائل شخصي ام رو توي خونه بذارم و برم سر کار و بغضاي گاه و بي گاه که اين بار نميشه ،اتفاقي که نبايد مي افتاد افتاد و من وسط صحبتام با همکارم گريم گرفت...

بيچاره همکارم فکر کرد که به خاطر حرفش اشک من رو در آورده اما ...

ميدوني جنبه مثبتش چي بود شوخي ها و حرفاي بعد از اون بود که تلاشي بود براي عوض کردن حال و هواي من و من هم تلاش براي بازي در نقش اين يادم رفت سر چي اشکم در اومده..

و اينکه ديروز کاش دوستم بود تا ببينه همه مردا خبيث نيستن و ميتونن به خانماي ديگه هم به چشم خواهرشون نگاه کنن و برادرانه براي خوب شدن حال همکارشون تلاش کنن

( اين پست تو و مطالبش يه جواريي من درگير اين مشکلي کرد که مشکل خودم نيست اما يه هفتس با نظاره گر بودن دارم آب ميشم)