عزيزم شرمنده شدم از اين همه سختي که شما تحمل کردي کاش چاره اي داشتم براي راحتي شما ولي جاي اجرتان که پيش خدا محفوظ است و من که نبايد از شما عذر بخواهم و حتي تشکر کنم اما اشک من شايد بتواند از زبانم بهتر سخن بگويد که کاش ظرفيتي بيش داشتم و صبري بيش و کاش ناتواني را به گردن ...و ... نمي انداختم

چه قدر خوشحالم که شما عين معنويت بوديد و من درست فهميدم امسال بسيار به از پارسال بود به يمن قدمهاي آرام و نجواهاي شبانه تان

از شما از بهترين ياور امام زمانش و از خود خدا شرمنده ام سخت ياد قيامت افتاده ام که حسرت خواهم خورد بر لحظه هاي از دست رفته ....