بنام خدا

کاروان مي رسد از راه‌، ولي آه

چه دلگير چه دلتنگ چه بي تاب

دل سنگ شده آب ، از اين ناله‌ي جانکاه

کاروان مي رسد از راه ، ولي آه

نه صبري نه شکيبي

نه مرهم نه طبيبي

عجب حال غريبي

ندارند به جز ماتم و اندوه حبيبي

ندارند به جز خاطر مجروح نصيبي

فقط مي وزد از تربت محبوب

همان نفحه‌ي سيبي

که کشانده ست دل اهل حرم را.

شاعر : يوسف رحيمي