رئيس خلع شده از سمت(به کسر سين و فتح ميم)!!! مي گفت امام رضا مرده و من به کسي که مرده نيازي ندارم. خودم که يه آدم زنده م دعا ميکنم و خودم از خدا ميخام. راه امام رضا رو ميرم و به حرفاش عمل ميکنم، ولي ازش نميخام دعام کنه....
من با عقيده ش کاري ندارم. الان اوني که تو زندگيش برده اون بوده و به هر چي ميخاست رسيده و اوني که بازنده ي هميشه بازي روزگاره منم... منم که گفتم شايد تو خيلي خوبي و انقدر به خودت مطمئني که يه تنه ميري دم خونه خدا، من مثل تو خوب نيستم، ابرويي به درگاه خدا ندارم و بايد از امام رضا بخام.... من که گفتم سرمايه اي مثل امام رضا دارم که هروقت دلم ميگيره صداش ميزنم و خودش ارومم مي کنه... من باختم... ساقي!!!! من خيلي باختم... باختم که اينجام... انقدر دور از امامم و از خداي امامم.... ولي باز با همه بازندگيم بازم مي گم امام رضا... بازم دلم خوشه به اينکه زيارتهاي راه دورم به امام رضا ميرسه... دلم خوشه و ايمانم به اينه که:
علي ابن موسي الرضا زنده س... حاضره... منو ميبينه... گريه هامو... ناراحتيهامو... گره هامو... غريبيهامو ... تنهايي هامو....
آره!!!! هست...
چلهه ي صلوات امام رضا نميدونم چندمين روزش بود که يه هاتفي گفت: تو نمک خورده سفره امام رضايي، از خودش بخواه! خيلي از دستم عصباني بود... خيلي زياد! گريه م گرفت... خيلي زياد!
ولي من خواستم... ساقي هميشه خواستم... از خودش خواستم... خودش نداد... خودش نخواست بده... نداد...نداد...نداد!!!! مثل احمقا، يا عاقلا، يا عاشقا، نميدونم، باز ميگم صلاحي بوده، خيري بوده، دوستم داشتن که ندادن، بر من اينطور پسنديدن، بازم صداش کن، بازم ازش بخواه....
گناه کلاغا چيه!؟ پس رئوفيه اين امام رئوف کجاست!!!؟؟؟
تو دل يه مزرعه يه کلاغ روسياه*وايي شده بره پابوس امام رضا
اما هي فکر ميکنه اونجا جاي کفتراس*آخه من کجا برم يه کلاغ که روسياس!؟
من که تو اين سياهي ها از همه روسيه ترم* ميون اين کبوترا با چه رويي بپرم
تو همين فکرا بودش کلاغ عاشق ما*يه دلش ميگفت برو يه دلش مي گفت بمون
که يهو صدايي گفت تو نترسو راهي شو* به سياهي فکر نکن تو يه زائري برو...
التماس دعا... براي همه و سرت گرفت من...