مي رسد از راه مردي از ديار آشنايي
بر زبانش مهرباني در نگاهش روشنايي
روشنايي ميدهد خورشيد را برق نگاهش
ميگذارد آسمان هر روز پيشاني به راهش
ميرسد مهدي به دستش تيغ سرخ اقتدار
تا بگويد پاسخي بر ناله هاي انتظار
تا بگيرد انتقام زخم هاي بي شمار
لا فتي الا علي لا سيف الا ذو الفقار
