ساقی از لطف تو در هر دو سرا ممنونم / بنگر از حسرت دیدار تو چون مجنونم

من آواره میخواره بدنام کجا / حرمت میکده و جام و می گلگونم

 شده بدنامی من ورد زبانها ساقی / ببر از دایره کون و مکان بیرونم

مدتی از سر خوان کرمت دور شدم / کس نپرسید چرا غمزده و محزونم

نرود از در میخانه مهرت هرگز / گرچه مژگان تو هر دم بکشد در خونم 

 کرمی کن در میخانه به رویم بگشا / که همه هستی خود را به تو من مدیونم

هستی‌ام می‌دهم و کرب و بلا می‌خواهم / غیر از این هر چه دهندم به خدا مغمونم

تا نفس دارم و فریاد زنان می‌گویم / که من از لطف تو در هر دو سرا ممنونم

پ.ن: آقا جان تسلیت میگم شهادت پدربزرگتون رو...

پ.ن: بازم شهید آوردن...

التماس دعای فرج...یا علی...