سلام بر تو ای آخرین گل باغ محمدی...

سلام بر تو به هنگام رکوع و سجودت...

ای آسمان سترگ!

چه بسیار پیشانی ها که برای ظهورت به خاک افتادند... 

چه بسیار چشم هایی که جوشش اشکهایشان به عشق روی توست...

 امام و مقتدایم!

« آسمان دلم را گلباران میکنم... سکوت شب های تیره و تارم را میشکنم... لحظه هایم را قاب میگیرم و جز نام «فاطمه» نامی بر زبان نمی آورم...... شاید که بیایی.....»

 مولای من!

بیا تا در حریمت بیاسایم ، با گریه هایت هم نوا شوم، سر بر شانه های بغض گذارم و مثل ابر بهار گریه کنم  و دانه های مروارید چشمانت را در صدف دل نگهداری کنم....

ای سوار سبز پوش لحظه های من! می دانم که روزی می آیی و پرستو های مهاجر را ، بر شاخسار آرامش مأوا می دهی...

ای خوب! دیگر نمی توانم اشک هایم را در چاه چشمانم اسیر کنم...

باران اشکم را بر سجاده ی نیازم جاری میکنم که اشک ، مُهر استجابت دعاست... 

ای زلال عصمت! آتش معصیت ، در وجودم شعله ور است ، بر من ببار و تطهیرم کن...

بیا! تا ایمانم غرق گرداب گناه نشده بیا......

التماس دعا....یا علی...