امروز دقیقا یکسال میگذره از روزی که به ذهنم خطور کرد که یه وبلاگ داشته باشم ، وبلاگی که توش نجواهایی داره که همه ما وقتایی که تنها و در مونده و از همه جا رونده میشیم برامون قوت قلب و آرامش دهنده اس . نمی دونم چقدر از این نجواها رو خوندید ، ولی خود من وقتی میخوندم احساس میکردم که خیلی خیلی به خدا نزدیک شدم ، احساس میکردم که خدا تو اون لحظه فقط فقط به نجوای من داره گوش میده ! ( میدونم خود خواهانه اس ! ولی احساس بود دیگه! ) حالا بعد از گذشت یکسال تصمیم دارم دفتر نجواهام رو برای چند ماهی ببندم و توی دلم نجوا کنم .... شایدم برای همیشه.... هر چی خدا بخواد....دلیلشم درسمه!!! این کنکور منو ول نمیکنه!!! دعا کنید برام.....

اگه بدی ، خوبی ، دیر آپ کردنی ، رنجوندی ، سر نزدنی ، .... از این منتظر دیدین حلال کنید...

تولد وبلاگم هم مصادف شده با تولد پیامبر... دهنتون رو شیرین کنید که کیک تموم میشه ها!!!!

در آخر هم از همه همراهان و دوستانی که بهم سر میزدن ، حتی برای یه بار! ، صمیمانه تشکر کنم...

دعا یادتون نره ....موفق و سربلند باشید... یا علی...