امیدا ! گلدان آرزوهای مرا به خشکی منشان

و نردبان امید را از زیر پای دلم مکشان

و تا پایان این راه بی پایان ، مرا به خود مگذار و دستم بگیر...

ای تمامت وجود تو گوش شنیدن و ای تمامت آغوش تو گرمای اجابت کردن!

پ.ن: سلام...جاتون سبز خوش گذشت اساسی! کلی دست نوشته دارم برا نوشتن ولی اتفاقایی، اساسی دست و دل ما رو خشکونده!!!

انشاءالله سر فرصت میام و حسابی تلافی در میارم...

برای این دل طوفانیم که رو به ویرانیه اساسی دعا کنید...خدایا شکرت به خاطر تموم مهربونیات....

این عکس هم مخاطب خاص داره!!! امیدوارم که خوشش اومده باشه...