نماز طواف...پشت مقام ابراهیم...
برای اولین بار تو عمرم بود که با تمام وجودم از بندگی...از نماز که اوج بندگیمه چنان لذتی بردم که دیگه تکرار نشد...

 

سعی صفا و مروه...تلاش بر روی خاک....پا جای پای هاجر گذاشتن...هروله کردن...

وقتی تقصیر میکنی انگار دیگه هیچ وزنی از بدنت رو حس نمیکنی....انگار دیگه داری تو آسمونا راه میری...شدی فقط مال خدا....!

به دلیل بعضی مسایل طواف نساء رو دو بار انجام دادم... تازه توی دومین بار بود که طعم شیرین طواف رو حس کردم...آخه خلوتتر بود و ...بیشترِ حواسم به خدا بود و دعا بود و عشق بود و عشق بود و عشق...

 خدا جونم!

خانه خانه ی توست و حرم حرمِ تو و بنده بنده ی تو....بنده ی مذنب...!!

نماز توی حجر اسماعیل...استلام کعبه و مستجار و حجر و ... چه حلاوتی داره...

پ.ن:دلم گرفته و کم مانده تکه تکه شود...طوفانیست

پ.ن: آبجیا روزمون مبارککککککک...ایشالا شب میلاد بی بی توی حرمش دعاگوی همه تون خواهم بود و برای عاقبت به خیریتون دعا خواهم کرد....وااااااای بازم دوباره روبروی گنبد سبز جمکران و عقده از دل وا کردن...چه حلاوتی داره..ممنونم صاحبم