 |
 |
|
|
ساقی رضوان ( شنبه 87/12/10 :: ساعت 12:30 عصر)
مثلا مراسم تدفین دوستات بود... بر فرض محال! اصلا دوستات هیچی... از ریحانة النبی خجالت نکشیدن؟! اون عزادار و اونا هلهله میکردن....کف میزدن... دلم میخاست میرفتم و توی صورت تک تکشون سیلی میزدم! ولی چه میشد کرد که..... وقتی یکی نفهمه که شماها برای چی رفتید و جونتون رو دادید... میخوان معنی سیلی رو بفهمن؟!...
این لحظه شماریها برام سخت شده... کاش زودتر میرسید روز موعود...! میخوام ببرمت با خودم.... ولی.... عمو چی پس؟! تورو که همیشه با خودم همه جا میبرم... اینبار اجازه بده عمو رو ببرم... البته تو هم که هستی... تو ... من ... عمو .... اون ... چه حلقه ای میشه!! با هم فرار میکنیم از این دنیا به سوی خدا.... کاش عمو هم پیش شما توی گلزار شهدا بود... دلم براش تنگ شده اساسی.....اما چه فایده...
راستی.... دارم میرم شلمچه... همون جا که برای عقده های دلم مرهم پیدا شد! همون جا که تو وانفسای ذلت و خواری... توام بیا... میخوام برم برای عرض ارادت! این دومین ساله که برای عرض ارادت میرم... کاش حال و هوای اون سالی رو داشته باشم که تازه با شماها آشنا شده بودم... همون سالی که باهاتون قول و قرار گذاشتم... همون سالی که اولین نقطه عطف زندگیم توش بود.... همون سالی که.... کمکم کن....
دلم میخواد تا وقتی از جنوب برمیگردم نوای شبانه ام همون غریب مادر باشه... توام با من و اون زمزمه کن...
مثل همیشه دعام کن...یا علی...
|
||
|
|
|
|
ساقی رضوان
قلبم درون سینه نجــوای شبــانه می کند* دل تنگی و اندوه اشکم را روانه می کند* یک قطره اشک از لب پلکم گریز می زند* آخر دلم دائم تو را بهانه می کند »نجواهای گذشته« نجوا با معبود نجوا با امیر المؤمنین نجوا با یاس علوی نجوا با ارباب نجوا با عقیله بنی هاشم نجوا با قمر بنی هاشم نجوا با ضامن آهو نجوا با کریمه اهل بیت نجوا با صاحب عصر نجوا با شهدا نجوا با او سفرنامه حج عمره دانشجویی دیگر نجواها نجوای جهادی نا نجوا ! کل نجواها »نوای شبانه« |
||